Październik

spogląda październik na jesienne pole 
pustoszeje ziemia rolnik dobro zwozi 
kasztany już błyszczą jarzębina nęci 
pani jesień w pełni lasy przyozdabia 
  
szyje złote suknie czerwone kubraki 
wrzosom barw dodaje lecz żołędzie strąca 
brunatne podgrzybki do kosza ładuje 
jabłka w sadzie leżą żuraw w drogę rusza 
  
jeszcze jesień miła świat ciepłem otula 
jeszcze kusi słońcem lecz noce już chłodne 
mgłą poranek wita babie lato snuje 
listopad za pasem z zimą może nadejść