Obserwatorzy

środa, 21 grudnia 2016

Życie

czymże jest życie
człowieka
jeśli nie chwilą
zamkniętą w enklawie
pomiędzy krzykiem a ciszą

dni odpływają
niepowstrzymywane
naznaczone subtelną bryzą
wichrem
bądź huraganem
los jednych głaszcze przytula
innych tarmosi

czy ktoś zatrzymał w pamięci
mój pierwszy oddech
kto zapamięta ostatni

5 komentarzy:

  1. Piękne. Siadam bez tchu z wrażenia. Masz talent. Będę często zaglądał. :)

    Zapraszam do mnie: http://keeganab.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  2. Agatko ten wiersz poruszył moje serce dogłębnie...choćbym czytała o sobie.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. nie bardzo lubię takie pisać. wolę o miłości i przyrodzie...:)Odpoczywam przy nich..

      Usuń
  3. Agatko czy to prawda ze szukasz wierszy do nowej Antologii?...jestem chętna.

    OdpowiedzUsuń

dziękuję za odwiedziny i komentarze..pozdrawiam