Poezja

poezja to uczucia

wzlatujące kolorowym ptakiem

miedzy oddechem a oddechem

to myśli ubrane w słowa

dotykające serca

pachnące i zagadką i jej rozwiązaniem

to schody

wiodące do ogrodu

gdzie dusza wije wieńce

zachwycające jak muzyka aniołów

jutro

jutro jeszcze go nie dotknęłam
ukryło się za zasłoną
tylko przeznaczenie
rejestruje chwile nieznane
obleczone w rozkosz lub cierpienie

jutro nie gra pierwszych skrzypiec
emanuję niewiedzą i nadzieją
smutek igra z tajemnicą
tęsknota zagląda w oczy

zawsze może być lepiej
ale niekoniecznie
wartość dnia dzisiejszego
szczęściem pisana
zapisałaby się w pamięci
efektowną chwilą już teraz

ostatni list

cóż mam ci napisać

że miłość dodała mi skrzydeł

że otworzyła drogę

na nieznane wody

że ukołysała

otuliła ciepłem

ja i ty

nie spotkamy się więcej

nie pomalujesz moich ust westchnieniem

dotykiem nie rozbudzisz

nadal drżę

i tylko tęsknota obleka

codzienność w ciszę

Symfonia miłości

muzyka przebrzmiała

ostatni akord ucięty

jak nożem

i trzaśniecie drzwi

zlały się w jedno

z symfonii pachnącej miłością

pozostała cisza

kąsająca codzienność

przeklinam ją

dni bez ciebie malowane pustką

 noce otulone tęsknotą

smutek targa trzewia

nie wrócisz po śladach

ja to wiem

i szlocham biorąc w dłonie

wspomnienia