XXX

dzień po dniu stąpam

powoli do przodu

to nie szkodzi

że życie czasem boli

że ciało nie nadąża za duchem

los zapisany w niebie

jest jaki jest

znoszę  go z pokorą

 cierpienie Jezusa  drogowskazem

i tylko on słyszy krzyk mojej duszy

Poezja

poezja to ocean

tajemniczy i niezgłębiony

wzbiera gniewem to miłością

 myśli falują tłuką o czaszkę

uczucia nie giną

czasem są ledwie falą lekką jak bryza

 doświadczają  delikatnie  otulają i pieszczą

czasem są jak tsunami

miotają i niszczą nawet tamy

a dusza to łka to śpiewa