Obserwatorzy

czwartek, 15 marca 2018

stara brzoza




jeszcze wczoraj
szumiała opowieści
tuliła do serca ptasie gniazda
latam koiła cieniem
jesienią szeptała
sypiąc złotem
lata trwała niewzruszona
delikatność sławiąc i potęgę
dziś zawalidrogą okrzyknięta
dała głowy
pod toporem
widzisz
młode wróble
patrzą martwymi oczami w niebo
odeszły wraz z nią
pozostały wspomnienia i żal


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

dziękuję za odwiedziny i komentarze..pozdrawiam