Wiosna idzie

zagubiona we wspomnieniach  

tęsknię za wiosną  

i rześkim powietrzem  

przed świtem  

pielęgnuję w sercu  

ulotny czar  

pól i lasów  

obleczonych w zieleń  

niczym w jedwab  

pieszczę w myślach  

woń konwalii  

nasłuchując  

ciszy przed burzą  

i głosu skowronka  

czekam  

na olśnienie tęczą  

i delikatne motyle  

tańczące wdzięcznie  

nad kępką hiacyntów  

wiosna idzie