jesień i dojrzałość

lato odpływa z wonią maciejki

dni  coraz krótsze

poranki osnute mgłą

ileż jeszcze w dłoniach ciepła

ileż  żaru w sercu

namiętności

nim jesień nadejdzie

z szelestem liści i nostalgią

wszystko przemija

jak sen

dni miesiące lata

jeszcze wczoraj młodość barwiła policzki

dziś dojrzałość rzeźbi czoło

co będzie jutro

spokój w duszy i pokora czy nicość