Obserwatorzy

niedziela, 13 stycznia 2013

Samotne serce


samotne niedopieszczone  
niepotrzebne nikomu  
pozbawione miłości i troski  
łka cichutko  
w pustce wszechświata  

stęsknione łaknie  
czułych słów  
i gestów pełnych ciepła  
jak omdlała roślinka  
kropli wody  

zgorzkniałe  
pogrąża się  
w smutku i żalu  

i tak trwa  
zimne i niedostępne  
niczym wyniosły lodowiec  
w bólu i rozpaczy  
czekając na cud miłości

1 komentarz:

  1. "zgorzkniałe
    pogrąża się
    w smutku i żalu"
    dokładnie tak, podoba mi się Twój wiersz, pozdrawiam ciepło

    OdpowiedzUsuń

dziękuję za odwiedziny i komentarze..pozdrawiam