Ogień

tli się i bucha

rozkosznie grzeje i parzy do bólu

z maleńkiej

niemal jak ziarnko maku

ledwo żarzącej się iskierki

zmienia się

w olbrzymi drgający niespokojnie płomień

w kominku

płonie wesoło

z trzaskiem trawiąc cieniutkie

niczym dziecięce paluszki gałązki

i spopielając potężne kłody

w pożarze

budzi grozę

żarłocznie jak mityczny potwór

pożerając wszystko

na co się natknie

cudowny i groźny

ten sam ogień

a tak różny...