Listopad

Z zamkniętymi powiekami

zaglądam do książki

ze snu utkanej

na listopad

o mglistych porankach

i dniach tak różniących się od siebie

jak dzień od nocy

słonecznych niczym październikowe

gdy złoto i brązy

przetykane czerwienią

migocą w pełnej krasie

pochmurnych i deszczowych

gdy szare niebo

wącha ostatnie kwiaty

o załzawionych drżących płatkach

mroźnych

z pierwszymi płatkami śniegu

tulącymi do snu

drzewa i krzewy

o nagich gałęziach