Wrześniowo

Idzie wrzesień łąką lasem

grzybów  pełne kosze niesie

rydze zbieram tuż za sadem

niech się wproszą na śniadanie

przy tarasie kasztan broi

już owoce rzuca lśniące

jarzębina się rumieni

nawłoć tańczy w pełnej krasie

brzoza liśćmi złoci miedze

mgły poranne pieszczą twarze

 astry wrzosy śliwki piękne

babie lato daje w darze

wnet październik już nastanie

i jesieni poda dłonie

natura już oczy zamknie

zima senną ją zastanie