zmrok zapada niepostrzeżenie
otulając
szarym aksamitem
świat stęskniony snu

jezioro
cichym szeptem
falującego sitowia
żegna

majestatyczne słońce
w ostatnich przebłyskach dnia
kładące krwiste
ramiona na wodzie

powoli powoli
gwiazdy figlarki
oczarowane księżycem
zaczynają mrugać
w ołowianym zwierciadle toni

i noc się stała


II miejsce w konkursie/grupa na facebooku/