Tato

jesteś tak blisko  

na granicy snu  

w cieniu księżycowej bramy  

czuwasz jak anioł stróż  

w labiryncie myśli  

wiatr niesie  

echo szeptu  

w słonecznym mirażu  

na mgnienie  

odkrywam twarz  

powietrze drży  

od tchnienia oddechu  

i tylko brzoza  

liczy rok po roku  

jesienie przepłakane  

złotem liści  

nad twoim grobem