***

na krawędzi słów

usadowiło się piękno natury

gonię za jego przepychem

potrafię dotknąć płatka róży

namalować jej lico w brzoskwiniowej tonacji

pełne lśnień i niuansów

ale jak opisać subtelność dźwięków i aromatów

jak zakląć w słowa czar jesiennego poranka

gdy strzępki mgły suną z wiatrem

jak uchwycić smak soczystego jabłka

delikatność płatka śniegu

czy trel skowronka

nie potrafię

wena nie chce otworzyć ust

szepce tylko do poetów

nie wierszokletów