deszcz

wciąż pada i pada

kropla za kroplą miarowo bębnią

w co się da

spływają kaskadą po liściach murach chodnikach

kapią z dachów

kałuże rozlane jak jeziora

już utopiły odziany w szarą pelerynę dzień

łowię w głębi moje posmutniałe oczy

dusza w półśnie wzdycha ciężko

myśli nasączone melancholią płyną leniwie

niebo zamknęło słońce

w klatce z chmur i wypuścić nie chce

wciąż pada i pada